Δευτέρα 21 Απριλίου 2008

Θα ανατέλλω

Μπορεί αν θες με ένα σου ψέμα
να με κρατάς μέσα στη λάσπη
Κι αν πάλι χρειαστεί να μου φοράς τα πιο ωραία σου κουρέλια
Και να με βγάζεις σαν σκλαβάκι στο σφυρί
Μα όσο κι αν θες να το πιστεύεις
πως μου 'χεις πάρει κιόλας την ψυχή
Κι όταν ακόμα θα νομίζεις
πως μια για πάντα έχω χαθεί

Εγώ θα φλέγομαι
θ' ανθίζω
θα γιορτάζω
θ' ανατέλλω
Θα σε καίω
Θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο
Θα ανατέλλω

Ακόμα κι όταν θα νομίζεις
πως μου πήρες τη ψυχή
θα σε καίω
Κι όταν ακόμα θα νομίζεις
πως για πάντα έχω χαθεί
Θα ανατέλλω

2 σχόλια:

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

ένας στίχος μου θύμησε αυτό

"απ της ψυχής μου το ιερό ως της ζωής μου το μπουρδέλο, στήσε μια γέφυρα να πάω και να ρθω..

γιατί δεν έρχεσαι ποτέ..ποτέ όταν σε θέλω?"

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω-Αλκίνοος Ιωαννίδης

Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης είπε...

Αυτό είναι απο Τρύπες!!Και του Αλκίνοου φοβερό!!